Kruiskaars is een gedeponeerd product design, vastgelegd onder BOiP | EUiPO dossiernummer 90230–1_02, Locarno klasse 26-04 en 26-01.
MEER INFORMATIE OVER KRUISKAARS.
Elk pak van 3 zelfdovende Kruiskaars kaarsen wordt geleverd met een stijlvolle in kleur gegoten Kruiskaars houder. Beide zijn gegoten uit milieuvriendelijk koolzaadwas! Dankzij zijn kruisvoet past alleen een Kruiskaars in een Kruiskaars houder. Dat is belangrijk want een gewone kaars zou zichzelf na verloop van tijd uit de Kruiskaars houder branden - met alle gevolgen van dien. Een echte Kruiskaars niet, die dooft altijd uit zichzelf, ongeveer 3 cm boven zijn houder.
HET KruiskaarS VERHAAL.
De min of meer werkelijke oorsprong van Kruiskaars ligt in het jaar 1444 in de stad Amersfoort. In dat jaar werd Middeleeuws Amersfoort beroemd tot ver buiten 'de Nederlanden'.
In het najaar van 1444 was ene 'Geertje Arends' onderweg naar Amersfoort om toe te treden tot de gemeenschap van het Sint-Agnietenklooster. Ze droeg een Maria beeldje bij zich als geschenk. Maar, omdat ze het beeldje bij nader inzien niet waardig genoeg vond, wierp ze het beeldje vlak voor het binnengaan in de buitengracht (nu Scheltussingel). Eenmaal in het klooster vergat ze het bestaan van het beeldje.
Het werd winter. Een dienstmeid met de naam 'Margriet Albert Gijsen' kreeg driemaal een visioen waarin haar werd verteld naar de nu niet meer bestaande Kamperbuitenpoort te gaan, daar zou zij 'een geschenk vinden'. Inderdaad vond de meid daar het inmiddels vastgevroren beeldje in de gracht. Thuis gaf ze het beeldje een mooie plaats in huis, maar vanwege dit 'wonder' wilde de kerk het beeldje liever in de Onze-Lieve-Vrouwe kapel tentoonstellen.
Officieel tentoongesteld werd dit 'wonder' al snel doorverteld onder pelgrims die in de jaren daarna in grote getale Amersfoort bezochten.
En waar pelgrims bij elkaar komen wil men kaarsen branden, zeker in die tijd. Maar zoveel kaarsenhouders waren destijds niet beschikbaar, want die waren vaak zeer kostbaar of breekbaar. Daarom werden houders ook wel gemaakt uit resten kaarsvet, zo bleven de vaak ranke kaarsen tòch rechtop staan; snel, voordelig, en gemakkelijk.
Het idee voor Kruiskaars mag dan onder pelgrims in 1444 zijn ontstaan, een moderne Kruiskaars is natuurlijk allang geen religieus object meer. Het kruis van Kruiskaars vind je alleen nog terug in de Kruiskaars voet en in de Kruiskaars houder; beide dienen louter en alleen een veiligheidsfunctie. Kruiskaars is anno nu vooral een modern cadeau met oog voor design, milieu, gemak, en veiligheid.
DE MAKERS ACHTER KRUISKAARS.
Het Kruiskaars product wordt gemaakt bij Kaarsenmakerij De Punt te Soest, onderdeel van zorgorganisatie Amerpoort. Amerpoort is een landelijke zorgorganisatie waar uitsluitend vakmensen werken met een lagere productie-efficiency dan we doorgaans gewend zijn. Dankzij Amerpoort kunnen deze vakmensen hun kennis en kunde toch met ons delen waar deze expertise anders verloren zou zijn gegaan. En daar zijn wij heel blij mee, want het maken van kaarsen is een heus vakgebied met geheel eigen kneepjes en handigheden die niet iedereen (meer) kent.
Om onze vakmensen een passende werkmodus te bieden ondervinden zij geen absolute werkdruk. Deze werkmodus biedt het Kruiskaars product de zorgvuldigheid die het verdient, maar houd alstublieft wel rekening met de mogelijk licht-verminderde verkrijgbaarheid van het Kruiskaars product.
Het Kruiskaars product vond zijn oorsprong in de oude Amersfoortse sage rond Geertje Arends, gekoppeld aan een product idee van ronaldjan.com productdevelopment fSc.
Het fenomeen 'productdevelopment fSc' (from Scratch) is een door Ronald Jan Veeneman (Apeldoorn, 1968) geïntroduceerde manier van productinnovatie. Productdevelopment fSc baseert zich nadrukkelijk op het vinden van 'gebruikers-issues', waarbij design eisen doelbewust losjes worden geïnterpreteerd.
